“
Pater Louis Siebelink
In Memoriam
Pater Louis Cornelius Maria Siebelink S.C.J.
Louis is op 25 oktober 1925 geboren te Bergen op Zoom. De dag na zijn geboorte werd hij gedoopt in de parochie van de H. Jozef. Omdat hij priester wilde worden en dichtbij het Juvenaat woonde koos hij voor onze congregatie. Hierna ging Louis naar Asten waar hij het noviciaat begon en op 15 september 1946 daar zijn eerste kloostergeloften aflegde in de Congregatie van de Priesters van het H. Hart van Jezus. Na zijn studie filosofie in Liesbosch onderbrak hij zijn studie om enkele maanden in de missieprocuur te werken in Rotterdam en ging daarna naar Huize St. Jozef te Heer waar hij groepsleider werd tot september 1951. Hierna ging hij naar Nijmegen om daar met zijn studie theologie verder te gaan en werd op 19 juli 1953 in Nijmegen priester gewijd door Mgr. W. Mutsaerts.
Kort na zijn wijding ontving hij zijn benoeming voor Chili en ontving hij op 17 oktober 1954 het missiekruis in de St. Annakerk te Amsterdam. Na op 28 december 1954 afscheid van zijn familie te hebben genomen vertrok Louis per boot vanuit Antwerpen naar Chili. Bij zijn aankomst na een lange en mooie bootreis werd hij benoemd voor de parochie in Teno een uitgestrekte plattelandsparochie met vele grote landerijen. Al het werk gebeurde op dat moment te voet of per paard. Vanaf 1960 bezocht men met de motor de vele buitenstaties waar in de zomermaanden vele volksmissies plaats vonden. Verder werd er in de parochieschool in Teno en op het platteland catechese gegeven.
De SCJ-nederzetting was in de jaren ’60 veelbelovend, Toen erin begin 1965 een aantal kandidaten waren die bij ons (SCJ) wilden intreden werd Louis gevraagd om novicenmeester te worden, hij aanvaarde deze missie maar na enkele jaren gaf hij deze functie terug omdat er geen kandidaten meer waren. De staatsgreep die in 1973 plaats vond en de dictatuur van Pinochet die erop volgde (tot 1990) hebben echter veel tegenstellingen veroorzaakt, zeer ingrijpend, ook onder onze medebroeders. Daar heeft Louis veel onder geleden. Maar hij ging niet bij de pakken neer zitten en werd kapelaan in de parochie Santa Marta in Santiago. Hier verbleef hij tot eind 1985. Zeventien jaar lang zette hij zich in en had de leiding van de parochieschool voor arme kinderen die gesticht is op 22 juni 1959 door de toenmalige pastoor Cornelio Selders. Onder leiding van Louis kreeg de school, waar het basisonderwijs en de brugklassen een goede naam.
In 1986 werd hij pastoor in de parochie “Cristo Resucitado” te Curicó, een parochie niet ver van Teno, waar hij gewerkt had bij zijn aankomst in Chili. De parochie telde ongeveer 20.000 inwoners. Velen van hen waren arm en hadden weinig of niets. Toen er op 3 maart 1985 een grote aardbeving plaatsvond, woonden er zo ongeveer 5000 mensen in barakken. Het drugs-gebruik nam zienderogen toe en werd een steeds groter probleem. Voor de pastoor een hele opgave om goed voor zijn arme parochianen te zorgen. Gelukkig kon hij met behulp van velen gulle gevers in 1989 beginnen met de bouw van een nieuw gemeenschapshuis met kapel.
Omdat zijn leeftijd begon mee te spelen wilde hij het wat rustiger aan doen en werd hij in 1994 benoemd tot pastoor van Auquinco een kleinere plattelandsparochie. Hij was erg blij met deze wat kleinere parochie die ongeveer 5000 inwoners telde, waaronder veel kleine boertjes en enkele grootgrondbezitters. Ook hier zette Louis zich in en voelde hij zich thuis. Jammer dat vele jongeren uit het gebied wegtrokken want er waren weinig mogelijkheden tot ontplooiing.
Toen zijn gezondheid wat afnam en vanwege zijn gehoor en hoge bloeddruk, besloot Louis in maart 2006 voorgoed terug te keren naar Nederland en nam zijn intrek in ons klooster-verzorgingshuis in Nijmegen. Hier heeft hij nog kunnen genieten van een welverdiende rust. Tot het einde toe was Louis dankbaar voor alles wat je voor hem deed ook al viel het voor hem niet altijd mee. Zijn gedachten waren nog steeds in Chili en via de computer kon hij de Chileense kranten lezen en bleef hij goed op de hoogte wat er Chili allemaal gebeurde. De laatste tijd smaakte het eten niet meer zoals vroeger en voelde hij zich niet altijd lekker. Zijn fysieke mogelijkheden namen af. Gesterkt door het sacrament van de zieken is hij op 30 november 2019 rustig en vredig ingeslapen in het bijzijn van een medebroeder. Denken wij met respect aan Louis voor zijn toewijding, zijn inzet in de vele taken die hij in zijn leven heeft mogen en kunnen doen.
Louis wij zullen je meedragen in onze herinneringen en in ons hart. Bedankt voor je grote inzet, bedankt voor alles wat je deed voor jouw mensen in Chili. Bedankt voor je broederlijke liefde en vriendschap, bedankt ook voor de wijze waarop jij jouw leven samen met je familie en zovele anderen hebt gedeeld. Moge de goede Vader je nu troostend in zijn armen nemen, dat Hij je nu voorgoed de diepste geborgenheid schenkt. Rust nu maar in Gods eeuwige vreugde, hij zal zeker met je zijn, want je bent echt welkom bij Hem.
Namens de communiteit van het St, Jozefklooster.
Pater Wim Halters scj.