Sociaal katholicisme en de Joodse kwestie
– Het geval Leo Dehon ( 1843 – 1925 ) –
( Onder directie van p. Yves Ledure scj. Uitgave: Lethieulleux / DDB. Parijs 2009)
25 April 2005 zou voor de Priesters van het H. Hart een gedenkwaardige dag zijn waarop pater Dehon door de Kerk zou worden voorgesteld als een voorbeeld voor de vrienden van God, ware het niet dat daar op 9 april 2005 de dood van Paus Johannes Paulus II tussen beide was gekomen.
Terwijl men zich verwachtte aan zijn reeds geprogrammeerde zaligverklaring, zetten de franse bisschoppen een mediacampagne in gang om de stichter van de Priesters van het H. Hart aan te klagen als verspreider van antisemitisme en daarmee werd de genoemde zaligverklaring naar een ongewisse toekomst verwezen.
Verschillende personen wilden weten waarvan men pater Dehon beschuldigde en of datgene wat men hem aanwreef in wezen een ontkenning van zijn deugden inhield.
Enkele professoren ( in geschiedenis, theologie en filosofie) uit Frankrijk en Italië troffen elkaar onder leiding van de pater Yves Ledure scj op 21 en 22 september 2007 in Parijs om van gedachten te wisselen over pater Dehon en de Joodse kwestie in zijn tijd. De vrucht van hun reflecties werden in de eerste helft van 2009 gepubliceerd onder het thema: “Catholicisme social et question juive. Le cas de Léon Dehon ( 1843-1925)” , uitgegeven bij Desclée de Brouwer Lethielleux.
Het onderstaande is een samenvatting van het boek (255 bladzijden) door Joseph Kuate scj en wil tegemoet komen aan hen die vanwege het speciale onderwerp, de kosten (€ 22 ), de Franse taal of bij gebrek aan motivatie niet aan het lezen van het boek toekomen.
Hierbij de samenvattende vertaling voor de bezoekers van de website www.scj.nl
Inleiding. Pater Yves Ledure merkt op dat de betrekkingen tussen de zonen van Israël en het christendom in de loop van de geschiedenis voortgang en onderbrekingen, botsingen en verzoeningen kenden. De eeuw van pater Dehon moest het hoofd bieden aan een sociale verandering, die plaats vond met de industriële en wetenschappelijke revolutie, welke op een dramatische wijze brak met de bestaande eenheid van maatschappij en christendom. Omdat deze omslag niet louter vooruitgang meebracht, maar ook lijden van de arbeidersklasse, die meedogenloos uitgebuit werd, ging men op zoek naar zondebokken. Onder de oorzaken van de malaise werden woeker en uitbuiting aangevoerd, waarbij onder de verantwoordelijken met name de Joden met de vinger werden aangewezen.
Zoals men weet zal Leo Dehon, die nauw betrokken is bij de sociale kwestie, niet ontbreken onder hen die de Joden beschuldigden. Dit is de reden dat zijn zaligverklaring voor onbepaalde tijd werd afgevoerd en het verklaart tevens het wantrouwen van de Katholieke Universiteit van Parijs om een colloquium over Dehon te houden. Hierbij de interventies van de professoren, die een bijdrage aan het gehouden colloquium leverden.