In memoriam Pater Mattheus Theodorus Maria Holland S.C.J.

Thijs werd op 18 mei 1927 geboren te Gendt als tweede uit een gezin van 6 kinderen. In zijn jonge jaren was hij geraakt door de bevrijdende woorden van Jezus, dat wij nederig, zachtmoedig, dankbaar en gastvrij moeten zijn, met aandacht voor de kleine mens en zo groeide bij hem het bewustzijn dat hij zich in wilde zetten voor een bijzondere taak. Als 12-jarige jongen ging hij in 1940 naar ons kleinseminarie te Helmond, Nijnsel en Bergen op Zoom. In de loop van die jaren werd zijn roeping steeds duidelijker en wist hij wat hij wilde. Daarom ging hij naar het noviciaat in Asten en deed daar zijn eerste professie op 8 september 1947 bij de priesters van het H. Hart van Jezus. Zijn studie filosofie en theologie deed hij in Liesbosch en Nijmegen. Op 19 juli 1953 werd hij in Nijmegen tot priester gewijd door Mgr. Mutsaerts. Thijs, was geroepen tot de taak om het aloude visioen levend te houden, mensen te bemoedigen, mensen nabij te zijn, zoals Jezus deed. Dat kan een mens niet alleen, dat kan een priester niet alleen. Dat geldt ook voor ons allen.

Na zijn vierde jaar theologie werd hij in september 1954 aanvankelijk benoemd voor Sumatra. In afwachting van zijn visum, ‘dat nooit kwam’, ging hij naar Asten van waaruit hij de weldoeners ging bezoeken. Twee jaar later werd hij assistent van de novicemeester. Hij deed dit kennelijk zo goed, dat hem in 1959 gevraagd werd om novicemeester te worden in onze Engelse provincie. (Een beetje streng zal hij wel geweest zijn, denk ik zo.) Hierna werd hij havenaalmoezenier in Hull en daar kreeg hij de smaak echt te pakken, want in april 1969 werd hij benoemd tot assistent-havenaalmoezenier verbonden aan het Zeemanshuis “Stella Maris” te Rotterdam. Hij bracht als ex-novicemeester een grote kennis mee van het Kerkelijk Recht, wat later een enorm voordeel zou blijken. Met ingang van 1 augustus 1973 benoemde de Bisschop van Rotterdam hem tot directeur havenaalmoezenier. Door zijn toedoen kreeg “Stella Maris” jaarlijks een grote subsidie van de gemeente Rotterdam. Het zeemanshuis groeide uit tot een bedrijf, in augustus 1978 werkten er 40 mensen, van wie er 28 een volledige dagtaak hadden. Daarnaast was er een ploeg van vrijwilligers.

Op 1 augustus 1984 kreeg Thijs eervol ontslag van Mgr. R. Bär, Bisschop van Rotterdam, die in een brief van 16 juli van datzelfde jaar hem schreef: ‘Wat u in dit werk voor u toevertrouwde mensen hebt betekend, zullen slechts weinigen weten. Maar u werd bekend als een zeer toegewijd en dienstbaar priester, die de mensen opzocht en steeds weer voor hen klaar stond, dikwijls dag en nacht’.

Na een welverdiende vakantie, werd Thijs met ingang van 16 september 1984 tot pastoor benoemd van de H.H. Laurentius en Elisabeth-Parochie in Rotterdam en daarmee tot plebaan van deze kathedrale kerk. De officiële installatie als pastoor was op 14 oktober 1984. Met opzet schrijf ik “pastoor” met twee ootjes, want dat was de benaming waar hij aan gehecht was. Die naam paste bij hem: hij was een echte pastoor, in de goede zin van het woord. Hij wilde voor zijn kudde een herder zijn. En wat doet een herder? Een herder loopt achter zijn kudde aan. De kudde bepaalt de richting, al heeft de herder daar soms het water van in zijn handen staan. Dat toelaten, de kudde die vrijheid geven, dat heeft Thijs moeten leren.

Natuurlijk liep hij daarbij weleens tegen zijn grenzen aan, het botste weleens tussen hem en zijn parochianen. En zijn gestalte verraad en beetje dat hij vierkant achter zijn mening kon staan en die niet snel prijs gaf. Maar zijn gevoel voor humor en zijn vermogen om te relativeren hielden de zaak in evenwicht. En dat is maar goed ook, want zijn taak was zwaar. Het is zeker niet gemakkelijk om in je eentje pastoor te zijn van een parochie, zeker niet als er verantwoordelijkheden bijkomen omdat de kerk de kathedrale kerk van het bisdom Rotterdam was. Het is dan ook niet gemakkelijk om in je eentje op een grote pastorie te wonen al is het Thijs goed afgaan om alleen te zijn. Als het goed is hoef je dan niet alleen te zijn, je kunt in goed gezelschap zijn en elkaar onderweg steunen en inspireren.

Op 15 augustus 1996 kreeg hij van het bisdom eervol ontslag en verhuisde hij naar het Sint Jansklooster in Den Haag. Daar kon hij het wat rustiger aan gaan doen. Van hieruit heeft hij nog wel verschillende jaren assistenties verleend totdat het niet meer ging. Verder had hij meer tijd voor zijn hobby’s. Hij verzamelde postzegels en toen de euro uitkwam begon hij ook met het verzamelen van munten.

Om gezondheidsredenen kwam Thijs op 8 januari 2008 in ons kloosterverzorgingshuis St. Jozef te Nijmegen wonen. Waar hij steeds meer zorg en aandacht nodig had. Jammer dat wij deze zorg op een gegeven moment uit handen moesten geven. Hij werd tijdelijk opgenomen in het Verpleeghuis Joachim en Anna, in afwachting dat er een plaats vrijkwam in Huize Rosa. Daar is hij bijna vier weken, met liefde en aandacht verzorgd. Tot het einde toe was hij dankbaar voor alles wat men voor hem deed ook al viel het voor hem en voor ons niet altijd mee. Op maandag 10 juli 2017 is hij rustig en vredig ingeslapen

De evangelist Mattheus heeft niet alleen aan zijn naamgenoot, maar ook aan ons allen de woorden van Jezus doorgegeven: Komt allen tot Mij, want het juk is zacht en mijn last is licht. Dat klinkt mild en troostend, ook als het leven zwaar wordt, als we het niet meer kunnen torsen, kunnen we bij Jezus de rust vinden waar we dan zo naar snakken. Wat een weldaad om te beseffen dat het zo is.

Thijs wij zullen je meedragen in onze herinneringen en in ons hart. Bedankt voor je grote inzet. Bedankt voor je broederlijke liefde en vriendschap, bedankt ook voor de wijze waarop jij jouw leven samen met je familie en zovele anderen hebt gedeeld. Moge de goede Vader je nu troostend in zijn armen nemen, dat Hij je nu voorgoed de diepste geborgenheid schenkt. Rust nu maar in Gods eeuwige vreugde, hij zal zeker met je zijn, want je bent echt welkom bij Hem.

Op vrijdag 14 juli 2017 hebben wij afscheid van Pater Holland genomen in een Plechtige Eucharistieviering in de kapel van het St. Jozefklooster en hem op ons kloosterkerkhof te ruste gelegd.

Namens de Communiteit van het St. Jozefklooster in Nijmegen.

Pater W. Halters scj.