Ter herinnering aan

PATER HUUB HANSSEN
S.C.J.

(Hubertus, Lambertus)

1920 – 2016.

Huub werd op 16 december 1920 in Deurne geboren. Hij werd gedoopt en op acht jarige leeftijd ook gevormd in de kerk van de H. Willibrordus te Deurne. Huub was de oudste van 10 kinderen. Zijn vader had een aannemersbedrijf. Het gezin verhuisde naar Helmond.

Na twee jaar op Missiehuis Christus Koning in Helmond vervolgde Huub zijn gymnasiumopleiding op het Augustinianum in Eindhoven. In die jaren was hij ook een steun voor een tante met een jong gezin. Zij was weduwe geworden. Huub studeerde en logeerde bij haar.

Op 8 september 1943 werd hij in het Noviciaat te Asten lid van de Congregatie van de Priesters van het H. Hart door het uitspreken van de kloostergeloften. Op 16 juli 1950 ontving hij te Nijmegen de H. Priesterwijding, uit de handen van Mgr. W. Mutsaerts.

Vorig jaar juli vierden we dat Huub 65 jaar priester was, een briljanten jubileum met een briljante jubilaris. In die 65 jaar heeft hij veel verantwoordelijkheden naar zich toegeschoven gekregen. En hij heeft voor vele mensen veel mogen betekenen. Als frater op het bureau van Nijmegen had hij als heeroom Hein een belangrijke inbreng in de roepingenpastoraal. Propagandist voor ons Groot Seminarie Liesbosch, dat werd zijn eerste taak als priester. De contacten met mensen moeten hem hebben geraakt. Vele jaren later, tijdens zijn verblijf in het verpleeghuis, kwam hij daar vaak op terug, alsof hij weer onderweg was en ergens logeerde.

Na twee jaar begon zijn grote taak op Christus Koning in Helmond. Eerst als leraar en prefect en daarna als rector van 1957-1963. Aan Huub de taak om als rector de paters, broeders en studenten op een goede manier door al die veranderingen heen te loodsen die in die jaren plaatsvonden. Studenten van toen kwamen hem de laatste jaren hier in Asten nog opzoeken.

In die jaren woonde hij ook dichter bij zijn familie. Zo kon hij er ook meer voor hen zijn en vond bij hen ook steun en opvang.

Aansluitend volgde een benoeming als rector van het Groot Seminarie in Nijmegen. Fraters gingen in kleine groepjes in de stad wonen. Lekenstudenten kwamen in het studiehuis op kamers wonen

Na twee jaar in 1967 werd Huub benoemd tot provinciaal overste. Turbulente jaren. Hij heeft alle opleidingshuizen moeten sluiten. Vele medebroeders, vooral ook jonge medebroeders, verlieten de congregatie. Twee belangrijke initiatieven voor onze provincie hebben in deze periode de instemming en steun van Huub gekregen: de instelling van de Provincieraad en de oprichting van Regionale Communiteiten. Dat boog de centrifugale krachten om naar hernieuwde verbondenheid en betrokkenheid van alle leden.

Na zes jaar provinciaal kwam er een grote wending in het leven van Huub. Er werd als het ware een bladzijde omgeslagen. Hij werd rector van de Zusters Franciscanessen in Bennebroek. De eerste jaren bezocht hij ook gepensioneerde onderwijskrachten in Haarlem en
Rotterdam, maar in 1976 werd hij pastoor in de parochie Vogelenzang (naast Bennebroek).

Wat hij als rector voor de zusters (tot 2007) mocht betekenen en als pastoor en later als assistent voor de parochianen van Vogelenzang, noemt hij zelf zijn glorietijd. Huub was creatief in de liturgie, inspirerend in zijn voorgaan, nabij en invoelend in zijn pastorale benadering. Bij deze laatste activiteit heeft hij ook nog wel gebruik gemaakt van technieken uit de praktijd van de hypnose. Al die jaren genoot hij van huishoudelijke zorg eerst door mevrouw Westra in Huize Duinlust en later door zuster Odulfa in De Ruyterlaan.

In deze periode maakte hij deel uit van de Regionale Communiteit Amsterdam, waarvan hij ook negen jaar rector is geweest.

In 2007 zijn de zusters verhuisd naar Wychen en Huub is naar Asten gekomen. Al had hij zelf verwacht en gehoopt dat hij spoedig heen zou gaan, zijn verblijf in Asten heeft toch ruim acht jaar geduurd, met de nodige hobbels op het pad van zijn gezondheid. Hij kreeg veel bezoek, met name van zijn familie en oud-studenten en de band met Vogelenzang werd al die jaren warm gehouden. Hij was heel dankbaar voor de goede zorg hier in huis, maar bleef tot de laatste dag de regie in eigen hand houden.

Zaterdagmorgen 20 februari heeft hij nog met bezoek uit Vogelenzang door de gang gelopen.

Zaterdagavond is hij in vrede uit ons midden heengegaan.

Op donderdag 25 februari 2016 hebben we in een plechtige Eucharistieviering afscheid van Huub genomen. Op zijn eigen aangeven zijn we begonnen met het lied van zijn verrijzenisgeloven: “Zo vriendelijk en veilig als het licht”.

We hebben hem begraven op ons kloosterkerkhof in Asten.

Communiteit Klooster Heilig Hart,
Asten

Rein van langen scj, rector