IN MEMORIAM

PATER DRIEK SOMERS S.C.J.
(Henricus)

8 mei 1931 – 18 juni 2013

Pater Driek Somers is op 8 mei 1931 geboren in Gastel (Maarheze) in een gezin van bouwvakkers. Nog dezelfde dag is hij gedoopt in de parochie Maria Visitatie te Budel onder de naam Henricus. Voor de burgerlijke stand heet hij Hendrik.

Op vijftienjarige leeftijd is hij in Missiehuis Christus Koning aan de priesterstudie begonnen in september 1946.

Op 8 september 1955 is hij lid geworden van de Congregatie van de Priesters van het Heilig Hart van Jezus door het uitspreken van de kloostergeloften.

Op 17 juli 1960 heeft hij in Nijmegen de H. Priesterwijding ontvangen uit de handen van Mgr. W. Bekkers.

Na het pastoraaljaar in Amsterdam werd Driek benoemd voor Asten om als provisor te zorgen voor de nodige inkomsten. Daar heeft hij de laatste jaren van ons noviciaat meegemaakt.

Op 1 september 1967 volgde de benoeming tot kapelaan in Hengelo en van ’69 tot ’74 tot kapelaan in de Pius X parochie van Uden. Vooral in Uden werd zijn aandacht getrokken naar gezinnen met een gehandicapt kind. Hij
heeft vrijwilligers gezocht om voor deze groep extra activiteiten te organiseren. Zeer waarschijnlijk heeft dat ook een rol gespeeld bij zijn benoeming tot pastor in het Psychiatrisch Centrum Harendael, opvangcentrum voor
mensen met een beperking. Van 1974 tot 1982 heeft hij zich daar zeer verdienstelijk gemaakt niet alleen als pastor, maar soms ook in de directe verzorging en heel speciaal met rijtochten in een paardenkoets. Het houden en
fokken van paarden heeft Driek ook voortgezet in Someren-Eind.

Toen die parochie in 1982 zonder pastoor kwam, heeft een medewerkster in Harendael Driek weten over te halen om naar de parochie van haar geboortedorp te komen, waar haar vader lid was van het kerkbestuur.

Van zijn afscheid van Harendael heeft hij een collage bewaard. Een van de bewoonsters schreef daarin: “Hallo Rector Somers. Ik vind het erg sneu dat u ons gaat verlaten. U zat vol grapjes en u draaide muziek waar we erg van hielden. Ook hebt u de catechesatie bij mij met de paplepel ingegoten. Ik genoot altijd van het Oude en Nieuwe Testament en de d iscussies die we erover hadden. Ik wens u veel sterkte in uw functie als pastoor in Someren-Eind.”

Zijn mooiste tijd vond hij de periode vanaf 1982 als pastoor van Someren-Eind en vanaf 1987 ook van Someren-Heide, waar hij de opvolger werd van pater Leo van Vlerken. Twee heel verschillende parochies, die Driek elk in
hun eigen waarde heeft gelaten.

Driek stond heel dicht bij de mensen; vooral dicht bij het aanvoelen van de mensen. Jong en oud wist hij aan te spreken en uit te nodigen om mee te doen. Meerdere werkgroepen heeft hij opgericht en het was niet moeilijk om daar mensen voor te krijgen. Door zijn grote betrokkenheid bij het wel en wee van alle bewoners zei iedereen gemakkelijk ja op een uitnodiging. Voor allerlei klusjes liet hij vrijwilligers meehelpen, want het mocht niet teveel
kosten. Zelf hielp hij dan ook mee. Alle materialen, die ooit nog bruikbaar zouden kunnen zijn dienden bewaard en opgeborgen te worden. Bij het leegruimen van de sacristie en de schuren in de tuin van de pastorie hebben  arochianen dat geweten!

In SCJ-Contact nr. 153 (september 2004) heeft Jan van Dijk een interview met pater Driek Somers gepubliceerd. Een schets uit het leven gegrepen. Het leven van een dorpspastoor en priester van het Heilig Hart.
Hetzelfde interview is ook opgenomen in ‘Loopmare’, het contactblad van oud-leerlingen nr. 132 (augustus 2004) onder de titel: Henk Somers, zielzorger in de Peel, ofwel: tuinieren in de volle grond.

In al zijn zorg voor de mensen werd hij persoonlijk bijgestaan door zuster Lamberta Verhees, van de Congregatie van de Zusters van het Heilig Hart ( Zusters van de Moerdijk). Zij was in de pastorie achtergebleven na de plotselinge dood van pastoor van de Broek, die op 13 december 1981 is overleden. Vanaf 1989 is Nellie van Meel in de parochie en in de pastorie komen werken. Zij is de trouwe steun en toeverlaat voor Driek gebleven, ook in het Kloosterverzorgingshuis in Asten.

Een nauwe band met zijn familie bood ook afwisseling voor zijn trouwe inzet voor de parochianen. Zijn neef Toon: “Ome Driek was vaak druk en gehaast. Op weg naar België (waar hij goedkoper kon tanken) even binnenwippen bij familie in Gastel of Budel, om te informeren of alles OK was en te vertellen dat hij weer ging. Ook vond hij het leuk als we op de pastorie op bezoek kwamen. Maar al snel, na een bakje koffie, stelde hij voor een rondje door de tuin te maken, die steevast eindigde bij auto of fiets waarmee we gekomen waren, om ons weer uit te zwaaien.”

In de regionale communiteit Helmond beleefde hij zijn verbondenheid met de congregatie.

Met Kerstmis en Pasen kwam hij voor het diner naar de communiteit in Asten.

In 2009 moest Driek om gezondheidsredenen de zorg voor de parochies opgeven. Op 5 mei nam hij zijn intrek in ons Kloosterverzorgingshuis in Asten. Daar heeft hij nog een goede tijd gehad, mede door de goede zorg en begrip van de medewerkenden en de aandacht van de huisgenoten. Een praatje over zijn paarden deed hem altijd weer opleven. Bij zijn afscheid hebben we dan ook gekozen voor het verhaal van de hemelvaart van de profeet Elia op een wagen van vuur, getrokken door vurige paarden.

Hoe sterk en vurig hij ook was, de krachten raakten op. In de vroege morgen van dinsdag 17 juni 2013 is hij vredig heengegaan uit ons midden.

Op vrijdag 21 juni hebben we afscheid van pater Driek Somers genomen in een plechtige Eucharistieviering in de parochiekerk St. Jozef te Someren-Heide. De kerk van Someren-Eind was toen al gesloten en is inmiddels afgebroken om plaats te maken voor een nieuw gemeenschapsgebouw. De helft van de kerk had jaren geleden die bestemming al gekregen.

Driek is begraven op ons kloosterkerkhof in Asten.

Communiteit Klooster H. Hart.
Rein van Langen scj, rector

Terug naar vorige pagina