TER NAGEDACHTENIS AAN PATER AD VAN DER WILK SCJ

1925 – 2014

Ad werd op 28 november 1925 geboren in Den Haag als vierde in een gezin van 5 kinderen. Na de lagere school ging hij in 1940 naar het Juvenaat in Bergen op Zoom. Hierna ging hij naar het noviciaat in Asten en legde daar op 8 september 1948 zijn eerste religieuze geloften af. Studeerde daarna twee jaar filosofie en een jaar theologie in Liesbosch. Hierna heeft hij twee jaar in Rotterdam op de missieprocuur gewerkt. Daarna vervolgde Ad zijn Theologie studies in het St. Jozefklooster te Nijmegen en ontving er op 17 juli 1955 de priesterwijding uit handen van Mgr. J. A. Wittebols.

Graag was Ad als missionaris naar Brazilië gegaan maar werd na zijn wijding benoemd als leraar in het Juvenaat te Bergen op Zoom. Naast lessen in Latijn en Grieks werd hij er ook tijdelijk belast met het koor omdat Pater Venzelaar ziek was geworden. In september 1957 werd Ad tot muziekleraar benoemd in ons klein seminarie Christus Koning te Helmond en begon toen tegelijkertijd met de middelbare studie muziek aan het Brabants conservatorium in Tilburg waar hij op 13 juli 1960 het getuigschrift voor koordirigent en organist behaalde.

Eind augustus 1960 werd hij benoemd tot leraar te Warnsveld, ons studiehuis voor late roepingen dat versterking nodig had. Zijn verblijf daar bracht hem al gauw in contact met het Bijzondere Jeugdwerk. Werk wat hij graag deed. In drie internaten in de omgeving was hij in zijn vrije tijd aalmoezenier en kreeg er te maken met nog net niet ontspoorde jongens en meisjes. Toen in september 1966 Warnsveld opgeheven werd bij gebrek aan studenten ging Ad met hen die overgebleven waren naar Gemert bij de Paters van de H. Geest om daar hun opleiding verder af te maken.

In juli 1968 werd Ad benoemd tot medepastor in de parochie van de Goede Herder te Nijmegen, een parochie in opbouw. Acht jaar lang heeft hij zich daar ingezet in het bijzonder voor het jongerenkoor en het jongerenpastoraat. “We vormden er een hecht team”, zoals hij zelf zegt. Zijn hart ging vooral uit naar de jeugd. Vanaf 1976 ging hij als pastor werken in de zorg voor zwakzinnigen van de Groesbeekse Tehuizen en bekwaamde zich ondertussen ook in het groepswerk. Op 1 juli 1979 werd hij benoemd tot medepastor van de parochie Lindenholt te Nijmegen. Ad werd op 16 februari 1981 pastor van Boldershof, een instelling te Druten voor welzijnszorg ten bate van geestelijk gehandicapten. Tevens werd hij er kapelaan van de parochie. Hier was Ad zeer actief en legde vele contacten. Zelf zegt hij dat dit een van de mooiste perioden van zijn leven was. Zijn afscheid van Boldershof in 1989 was grandioos en hij kreeg toen een reis aangeboden naar Pakistan en India. Ad wist toen nog niet dat deze reis in 1994 een staartje zou krijgen. Tijdens al deze jaren was hij lid van de regionale communiteit van de Rips.

Onze Congregatie was een nieuwe missie in India begonnen. Toen de pioniers hun eerste termijn erop hadden zitten moest iemand hen komen aflossen. Er werd toen aan Ad gedacht, want sinds zijn reis naar India had hij er verschillende contacten gelegd. Zo zette hij op 16 december 1994 voor de tweede keer voet op Indiase bodem. “Toch nog missionaris” zoals hij zei. Omdat men telkens maar een visum voor enkele maanden kreeg, werd er veel op en neer gereisd. Tijdens zijn verblijf in Nederland maakte hij dan deel uit van verschillende communiteiten onder andere, eerst in de weg door Jonkerbos, daarna Altforst en later in het St. Jozefklooster te Nijmegen. Ad was graag in India en werkte daar met veel plezier in de vorming van onze kandidaten in onze vormingshuizen Andhra Pradesh en Eluru en trok zich daar het lot aan van de vele wezen en minderbedeelden in deze gebieden.

Op 16 maart 2005 kwam Ad definitief terug naar Nederland en bleef wonen in de communiteit van het Sint Jozefklooster. Om daar te mogen genieten van een welverdiende rust. Zijn contacten en bezoekjes weer te intensiveren met zijn familie, vrienden en kennissen van wie hij veel hield en met wie hij steeds een goede band had. Hij heeft dit gelukkige nog vele jaren kunnen doen, ook al ging zijn gezondheid langzaamaan achteruit.

Ad was een goedgemutste medebroeder die heerlijk van het leven kon genieten. Als hij bezoek kreeg van zijn familie of vrienden, dan genoot hij daar zichtbaar van en vond hij het fijn om met ze ergens te gaan eten. Ook ging hij graag bij ze op bezoek. Wat soms erg vermoeiend voor hem was. Maar dat vond hij niet zo erg, want thuis kon hij uitrusten.

Drie weken geleden kwam hij in de kapel ten val en brak zijn bovenbeen net onder de heupprothese. Op Goede vrijdag mocht hij weer naar huis maar dat viel niet mee voor hem want hij mocht 6 weken niet op dat been steunen. Hij bleef zijn optimisme behouden en zag al uit naar zijn verjaardag in november. Nog voorzien van het sacrament van de zieken is hij rustig en vredig ingeslapen op de vroege vrijdagochtend van 25 april 2014.

Ad bedankt voor al de jaren dat je in ons midden was. Bedankt voor je broederlijke liefde en vriendschap, bedankt voor je optimisme, bedankt ook voor de wijze waarop jij je leven, samen met je dierbaren hebt geleefd. Moge je nu bij Christus, voor eeuwig genieten van de vrede en rust, waar je naar verlangd hebt.

Namens de communiteit van het St. Jozefklooster

Pater Wim Halters, rector