Oorspronkelijk werd Huize St. Gerlach gebouwd als        
sanatorium voor Drankzuchtigen.
Bij het zilveren priesterfeest van Mgr. Ariëns werd daartoe een fonds gesticht. Pater Kusters scj bood aan te bouwen. Er werd een overeenkomst gesloten tussen het Mgr. Ariënsfonds en de St. Gerlachus – vereniging.

In de zomer van 1913 werd  een begin gemaakt met de funderingen.
Toen de oorlog uitbrak in 1914 kreeg het nog niet voltooide huis zijn eerste inwoners: 400 Belgische vluchtelingen.

In 1916 werd Huize St. Gerlach door het Dr. Ariënsfonds in gebruik genomen, maar er kwamen
zo weinig patiënten dat het feitelijk een mislukking werd en reeds in 1919 werd opgeheven. 

De Provincie van de Priesters van het H. Hart nam het gebouw over en het huis kende in de loop der jaren

vele bestemmingen, een deel van de filosofie opleiding, noviciaat voor de broeders, broederjuvenaat.

In een later stadium groeide het aantal Juvenisten erg snel. Er moest overgegaan worden tot nieuwbouw.
Er was behoefte aan goede gemeenschappelijke ruimtes: kapel, recreatiezaal en eetzaal.
18 April 1963 ging de eerste spa in de grond voor het nieuwe gebouw dat achter de oudbouw zou komen te liggen.
Het Juvenaat zou nog blijven functioneren tot 1971.
Het werd toen gesloten bij gebrek aan candidaten.

In 1975 werd de Missieprocuur vanuit Rotterdam hier naartoe overgebrcht.
In 1983 werd de communiteit uitgebreid met de Communiteit van Huize St.Joseph.
In 1985 werd de Missieprocuur overgeplaatst naar Breda.
Tot definitieve sluiting toe in 2005 werd het huis nuttig gebruik voor Kapittels, provincieraden, internationale overleg van Provinciale besturen van Noord Europa, voor de missionarissendagen, voor de missionarissen en Unicef had in huis in depot. De laatste jaren heeft de communiteit een vluchteling gezin uit Bosnië opgevangen.

In de oktober 2005 zijn de leden van de communiteit naar andere huizen in de provincie vertrokken.

tekst uit de vroegere Folder van Huize St.Gerlach. samensteller Jos Vrancken scj