In memoriam Gerard Kolmschot.

Gerard werd geboren op 12 december 1937 in Weerselo. Hij groeide op in de warmte van het gezin Kolmschot samen met zijn broers en zussen. Ieder van ons heeft zo zijn eigen dierbare herinneringen aan Gerard. De pastor die mee voorging in de afscheidsviering zei “Hij was een trouw en degelijk priester, die zich in dienst gesteld heeft voor de kerk die hij lief had”. Hij deelde met velen onze dagen en wegen, altijd belangstellend en meelevend. Als vriend van Jezus was hij niet bang, wetend dat er bij God ruimte is, hoe je ook bent en wie je ook bent. Maar Gerard was steeds trouw aan zijn pastorale opdracht ”Dient elkaar, als Goede Herders van Gods veelsoortige genade, met de gaven, zoals ieder die heeft ontvangen”. 30 jaar lang in Duitsland, maar daarna 10 jaar lang als pastoor in Weerselo en pastor in de kerkdorpen, Rossum, Deurningen en Saasveld. Als pastor een zeer gewaardeerde collega en vriend, maar vooral een herderlijke pastor die dicht bij zijn mensen stond. Hij had een bijzonder zwak voor zieken en gehandicapten en voor hen die in nood waren of aan de rand van de maatschappij waren geraakt. Zelf kwam hij uit een groot, hecht en warm gezin met een sterke familieband. Al kon het er soms op lijken dat men als kat en hond tegenover elkaar stond, men kwam ook altijd weer tot elkaar en trokken weer samen op. Men kon niet buiten elkaar. Het was voor Gerard, die missionaris wilde worden, dan ook een hele stap toen hij naar het klein seminarie ging, dank zij dat hij daar ook veel kon voetballen, heeft hij zijn studie voltooid en werd hij in Saasveld op 8 juli 1967 tot priester gewijd. Hij werd geen missionaris, maar wel pastor in Duitsland. Als pastoor hechtte hij belang aan goede begeleiding van de jeugd, zijn interesse ging naar alle parochianen oud en jong, ziek of gezond en bleef een actief sportliefhebber, zo kende sommigen hem vanuit de kerk, anderen van de tribune op het sportveld als grote fan van Heracles. Gerard had er ook plezier in stagiairs in te leiden in het pastoraat van nabijheid. Hij leerde hen hoe belangrijk het was met mensen in contact te komen, hij nam je overal mee heen. De warmte en gast vrijheid van thuis is hem altijd bij gebleven, zowel in Duitsland, als in Weerselo en Saasveld, en daar heeft Marietje zeker toe bijgedragen. Samen naar evenementen en naar Spanje op vakantie, of met familie fietsen. Al die jaren dat Gerard werkzaam was in Nederland was Marietje zijn steun en toeverlaat. En daar kwam geen verandering in na zijn eerste beroerte, waardoor hij in een rolstoel belande, Marietje zorgde zelfs dat hij nog regelmatig in de Pauluskerk van Enschede in de viering voor kon gaan. Ja, zelfs na zijn tweede beroerte was Marietje zijn hulp en toeverlaat in Almelo en Denekamp. Gerard was ook lid van de communiteit Jonkerbos en regelmatig kwam hij samen met Marietje daar een paar dagen logeren. Samen met Marietje en de parochie in Saasveld vierde hij in 2007 zijn 40 jarig priesterfeest. 24 februari dit jaar trof hem opnieuw een beroerte waardoor hij opgenomen moest worden in Gravenstate in Denekamp. Hoe moeilijk Gerard zich nog verstaanbaar kon maken de laatste dagen van zijn leven, wist hij toch nog hoorbaar tegen Marietje te zeggen: “We hebben het mooi gehad”. Niets was Marietje te veel. Hier is hij na liefdevolle verzorging ruim een week later op 15 maart te midden van zijn dierbaren overleden. Marietje heeft hem een laatste groet kunnen geven door haar hand op zijn hoofd te leggen. O Toen hij zijn laatste adem uitblies was iedereen dankbaar dat hij uit zijn lijden verlos was. Tevreden en dankbaar is hij zo van ons heengegaan. Op zaterdag 19 maart, het feest van Sint Jozef, is in de St. Plechelmus kerk in Saasveld zijn afscheid gevierd. Daar kon je merken hoe geliefd hij is geweest, van alle kanten waren er vrienden van hem in de kerk aanwezig. We hoorden daar het volgende: “Gerard, je lijkt nu ver weg, jij die onze dagen en onze wegen deelde. Maar ergens ben je dichter bij dan ooit, want in de stilte die je nu omgeeft, komt, als we luisteren , meer dan ooit tot leven alles wat je ooit voor ons hebt willen zijn, alles wat je ooit tot ons hebt willen zeggen en alles wat je voor veel mensen hebt gedaan en betekend”. En zo blijft in alles wat we ooit van je ervaren hebben en begrepen met ons meegaan. We blijven je op handen dragen, want wat je was en met je ogen zei zal ook na vandaag ruimte bij ons vinden, ons leven door gistend blijft het met ons meegaan. Na de viering hebben we hem begraven, op de begraafplaats aldaar. Met veel plezier zullen we aan Gerard blijven denken en het contact.

“Gerard rust in vrede. Namens de Communiteit s.c.j Catharinahof Nijmegen.

Terug naar vorige pagina