Pater
Chris Kolvenbag S.C.J.
beide handen vasthield, zei hij: ´als u nu met ge-
duld dit kruis wilt dragen, dan kunt u van zeer
grote betekenis zijn voor alle confraters en nog
meer voor de seminaristen´. Als God mijn ziekte
wil gebruiken als een middel om mij tot grotere
volmaaktheid te brengen en voor het welzijn van
anderen, vooral voor de jongens van het semina-
rie, dan krijgt die ziekte een grote waarde als ik ze
opdraag aan God, en ik hoop dat dit offer Hem
aangenaam is.´
Aan het eind van zijn geestelijk testament schrijft
Chris: ´Het spreekt vanzelf dat ik bij deze van
harte mijn dank wil uitspreken aan allen die in mijn
leven een rol gespeeld hebben als doorgever van
Gods liefde. En vooral God zelf wil ik bedanken.
Dank aan mijn vader en moeder die reeds eerder
door God geroepen zijn, en die ik hoop te ontmoe-
ten. Dank ook aan mijn broers en zussen, zowel
voor de prettige familiesfeer alsook voor hun be-
langstelling en steun in de tijd van mijn ziekte. Jul-
lie aandacht en belangstelling gaven mij het idee
dat jullie, hoewel ver van mij verwijderd, toch mij
heel nabij waren.´
