Pater
E. van der Vleuten S.C.J.
wee van zijn leerlingen. Zowel na de druk bezochte
uitvaart hier in Asten als in talrijke schriftelijke con-
doleances heb ik daarvan menige getuigenis ge-
hoord en gelezen. Velen herinneren zich hem als
een fijne, vriendelijke en heel eenvoudige mens,
fijngevoelig priester en bekwame raadsman, ook
op gebied van beroepskeuzes. Hij kon met ieder-
een overweg, luisterde met interesse, sloeg het op
in zijn grote geheugen en kon later gemakkelijk te-
rugkomen op wat je hem had toevertrouwd. Hij
kon mensen bemoedigen om door te zetten.
Toen op het Nicolaaslyceum allerhande clubs wer-
den opgericht werd Wim de grote inspirator van
‘
de biologieclub’. Op zondagmiddag trokken ze de
natuur in. ’s Avonds werden de vondsten gedeter-
mineerd in het clubhuis van Jan van Opbergen.
Een gelijksoortige groep meisjes van de kweek-
school van de Lauriergracht sloot zich bij hen aan.
In de vakanties organiseerde Wim kampen voor
hen. Een aantal van de eerste generatie kwam nog
ieder jaar de verjaardag van Wim vieren. Zo was
ook zijn uitvaart voor hen tegelijk een reünie.
