Pater
W.E.M. van de Sant S.C.J.
De kist op de mat op de grond…. Voor het altaar?
Waarom zult u denken? Omdat het eens zo begon-
nen is, 42 jaar geleden bij de professie, uitgestrekt
liggend op de mat om te bidden en als teken van
overgave aan God. Zo begon het priesterleven
ook. Bij de wijding op de mat: teken van overgave
en vragen om Gods Geest dat die je mag helpen
om je roeping en taak te volbrengen. Ecce Venio,
Zie, ik kom. Het motto van onze congregatie. Hier
ben ik! De woorden van zijn eerste preek. Hier sta
ik, hier ben ik. Zo ook nu: op de grond, op de mat,
teken van je ten laatste over te willen geven aan
de Schepper. Ook nu.
Houd hem in ere, zegt de lezing uit het boek Predi-
ker en schets een beeld van het einde: de vrouwen
die malen, staken hun werk, de waterschep valt
stil, het kralensnoer breekt stuk, de deur valt in
het slot. We hebben het zojuist gelezen. Dit roept
een beeld op van einde, van ontreddering, ver-
driet, het leven dat stil valt en eigenlijk weer ver-
der moet. Dat gebeurt ook… het gaat weer verder,
maar even is het alsof alles en dan ook alles stil
valt, de bodem onder je voeten wegzakt.
