2010
melodie ook van zijn leven als priester en missio-
naris, als medebroeder en als herder van vele pa-
rochianen, op heldere maar ook op donkere da-
gen. Als Bonnhoeffer in zijn lied spreekt van “don-
ker in de avond”, dan bedoeld hij daarmee niet al-
leen de levensavond, de zekere en naderende
dood, maar alles wat een mens aan lasten en be-
proevingen meedraagt, wat hen beschadigd en
vermoeid maakt.
Ook pater Hendrik voelde de last van de dag en
van het leven in zijn jonge priesterjaren: urenlang
in het zadel, ook in de gloeiende hitte van de dag,
vermoeid en dorstig, als missionaris onderweg
naar zijn Braziliaanse gelovigen, ver weg naar die-
gene, die zelf in het land geboren waren en alles
beter konden verdragen dan hij. Zij begroetten
hem bij zijn aankomst na zo’n lange tijd stormach-
tig en fêteerden hem. Zij toonden trots hun kin-
deren, die hij moest dopen en hem hun vee lieten
zien, hun hele rijkdom, terwijl hij zo graag eerst
wat uitgerust had. Ze nodigden hem vreugdevol uit
