2009
in rouw. Het is moeilijk om toe te geven dat de pa-
ter ons heeft verlaten.
Hij was op 6 oktober teruggekeerd van zijn verlof,
vol enthousiasme om zijn pastorale taak ten dien-
ste van het volk, dat hem was toevertrouwd, voort
te zetten,. Wij weten nu dat hij te midden van ons
is teruggekomen om hier te sterven. Hij heeft her-
haaldelijk gezegd dat hij graag hier zou willen ster-
ven, waar de mensen de rouw van hun broers
kunnen dragen. Door te midden van ons te ster-
ven, heeft deze droom - dit woord komt van hem -
zich vervuld. Wij herinneren ons woord van onze
Heer: “Ja waarlijk zeg ik u, als de graankorrel die
in aarde is gevallen niet sterft , blijft ze alleen,
maar als ze sterft brengt zij veel vruchten voort.”
Het is een genade voor een missionaris als een
graankorrel in de aarde begraven te worden, waar
hij zijn leven heeft gegeven, zoals wij in de tweede
lezing beluisterden:
“
Zie waaraan wij de liefde hebben erkend: Hij, Je-
zus, heeft zijn leven voor ons gegeven.” Wij moe-
ten eveneens ons leven geven voor onze broers (1
Jean 3,16).Velen onder ons hebben deze liefde van
