Pater
Toon van der Wel S.C.J.
hadden dan de verzorging van het personeel al-
leen. Hoe vaak heeft hij niet een bezoek gebracht
aan “zijn” mensen in het ziekenhuis, paters, broe-
ders of zusters. Hij was begaan met het lot van de
bewoners en van het personeel. Als iemand ’s mor-
gens niet direct aan tafel verscheen merkte hij dat
direct op en vroeg zich af of er misschien iets mis
was met de gezondheid van de betrokkene.
Zijn taak als rector van het St. Jozefklooster heeft
hij met veel zorg en toewijding verricht tot 1 okto-
ber 2004. Tijdens zijn rectoraat zijn er alleen al
van de medebroeders SCJ achttien overleden om
niet te spreken van overleden zusters, familieleden
of vrienden. Zijn toespraak bij de uitvaartliturgie
was altijd een treffen en goed gekozen woord, Hij
was een goed predikant en kon alles goed ver-
woorden.
Het spreekt vanzelf, denkend aan het karakter van
Toon, dat hij, ook ná zijn rectorstijd, niet alleen tijd
had voor de bewoners van het St. Jozefklooster,
maar ook voor anderen. Ondanks zijn vele verant-
woordelijkheden wist hij ook altijd tijd te vinden
voor zijn broers en zussen.
