2006
politiek en kerk te maken maar met zijn scj achter-
grond. Hij zag hoe mensen die opkwamen voor
vrijheid en rechtvaardigheid werden vermoord, ge-
vangen gezet of geruisloos uit de samenleving ver-
dwenen.
Ad hield van mensen en op een heel eenvoudige
manier zonder veel poespas: hij kon het onrecht
niet aanzien en begon mensen die politiek in de
problemen kwamen te helpen. Dat deed hij samen
met zijn confrater Noud van de Meer (padre Ar-
noldo): ze brachten mensen in veiligheid door ze
te helpen vluchten naar ambassade of consulaat.
Ad is hierdoor zelf veranderd: misschien kwam
toen pas de echte Ad naar voren.
Hij was in de weer met gevaar voor zijn eigen le-
ven. Hij werd dan ook zelf gevangen gezet. Maar
zelfs later vertelde hij weinig over die tijd. Een en-
kele keer liet hij zich uit over de solidariteit die de
mensen daar beleefden en tegen een enkele con-
frater vertelde hij ooit dat hij letterlijk doodsbang
is geweest.
Altijd is hij onze oud-confrater Henneman dank-
baar gebleven, want die heeft vanuit het Neder-
landse consulaat Ad vrij kunnen krijgen. Ad werd
